Μια μέρα ένας άνθρωπος έχοντας διασχίσει αρκετά χιλιόμετρα με το αυτοκίνητό του ετοιμαζόταν να περάσει ένα δρόμο που χώριζε δύο κωμοπόλεις. Σκέψεις τρύπωναν στο μυαλό του κι ήθελε να κάνει κάποιες ερωτήσεις αλλά δεν έβλεπε κανέναν....Στο τελέιωμα της δρόμου , εκεί που ο ένας δρόμος συναντά τον άλλο είδε κάποιον να περιμένει σε μια στάση..... 

Σταμάτησε προσεχτικά το αυτοκίνητο στην άκρη, χαιρέτησε τον άνθρωπο με χαμόγελο και εκείνος του ανταπέδωσε ευγενικά τον χαιρετισμό.

Αναθαρρώντας ο άνθρωπός μας ετοιμάστηκε να του κάνει την ερώτηση που του εκαιγε το μυαλό τόση ώρα.

"Με συγχωρείτε, σας πειράζει να σας κάνω μια ερώτηση;".

"Καθόλου", απάντησε ο άνθρωπός.

"Έρχομαι από αρκετά χιλιόμετρα μακριά. Αναρωτιέμαι αν γνωρίζετε να μου πείτε πώς είναι αυτή η περιοχή που απλώνεται μπροστά μου"

"Πες μου", είπε ο άνθρωπος, "Ποια ήταν τα βιώματά σου από  την περιοχή από την οποία ήρθες;"

"Τραγική," απάντησε ο άνθρωπος με το αυτοκίνητο και συνέχισε..Τι να σου λέω?Άνθρωποι  ψυχροί, σε συναντούσαν στο δρόμο και δεν σου έλεγαν μια καλημέρα αλλά το κουτσομπολιό έδινε κι έπαιρνε. Ούτε μια μέρα δεν αισθάνθηκα μέρος της γειτονιάς μου.....Μόνο κατσούφηδες έβλεπα....Πείτε μου πως είναι η κατάσταση εδώ σε σχέση με τους νεοαφιχθέντες?

"Λυπάμαι ", είπε ο άνθρωπος της περιοχής, "αλλά νομίζω ότι τα βιώματά σου θα είναι περίπου τα  ίδια και εδώ".

Ο άνθρωπος με το αυτοκίνητο  κατέβασε το κεφάλι του λυπημένος, έβαλε το αμάξι του μπροστά και συνέχισε τον δρόμο του.

Λίγο αργότερα ένας άλλο αυτοκίνητο ταξίδευε προς την ίδια κατεύθυνση και πλησίασε προσεκτικά στην άκρη που ήταν ο άνθρωπος στη στάση και τον ρώτησε:

" Καλημέρα! Έρχομαι στην περιοχή σας  για πρώτη φορά ,Ξέρετε να μου πειτε πώς είναι οι άνθρωποι;"

"Ξέρω", απάντησε ο άμθρωπος της στάσης "Αλλά πρώτα πες μου – από πού έρχεσαι;"

" ααα Εγώ έρχομαι απο μακριά,έχω κάνει πολλά χιλιόμετρα για να φτάσω εδω."

"Και γιατί ήρθες εδώ ? πώς ήταν εκεί για  σένα;"

"Ήταν υπέροχα. Θα είχα μείνει, αν μπορούσα, αλλά για κάποιους λόγους έπρεπε να φύγω. Οι άνθρωποι της γειτονιάς μου μόλις μάθαιναν οτι κάποιος είχε κάποιο θέμα έκαναν ότι μπορούσε ο καθένας για να βοηθήσουν. Τους έλεγα  καλημέρα και αμέσως με χαρά που ανταπέδιδαν τον χαιρετισμό με ένα πλατύ χαμόγελο. Ενιωθα σαν μέλος αυτής της γειτονιάς ... ήμουν σίγουρος οτι αν μου συνέβαινε κάτι θα έτρεχαν να με βοηθήσουν... αλλά και στις χαρές ,δεν χρειαζόταν να μας έχουν όλους καλεσμένους. Όλη η γειτονιά χαιρόνταν για την χαρά του γείτονα....Και τα παιδιά ήταν ασφαλή γιατί είχαν τον νού τους όσοι από τους γονείς ή γέροντες έμεναν πίσω.  Είμαι πολύ λυπημένος που έπρεπε να φύγω. Ήταν πολύ ωραία εκει".     "Και πώς είναι τα πράγματα εδώ στην περιοχή σας;" ξαναρώτησε.

"Νομίζω ότι λίγο - πολύ θα βρείς τα ίδια που είχες", απάντησε ο άνθρωπος στην στάση.Καλημέρα".

"Καλή σας μέρα και σας ευχαριστώ πολύ" ,απάντησε ο άνθρωπος με το αυτοκίνητο με ένα πλατύ χαμόγελο . Έβαλε μπρος το αμάξι του και  συνέχισε τον δρόμο του....

Είναι μια σπουδαία ιστορία ,τροφή για σκέψη, ώθηση για αυτοπαρατήρηση και αν θέλουμε να αλλάξουμε τις εμπειρίες μας. Θα χαρώ πολύ να σχολιάσετε πως σας βοήθησε αυτή η ιστορία , αν σας βοήθησε στην αυτοπαράτήρησή  και στην σκέψη σας .