Έγειρα το κορμί μου κουρασμένο στο κρεββάτι Επιτέλους τελείωσα το  σιδέρωμα για τα ορφνά. Σκέφτηκα το χαμόγελο στα προσωπάκια τους κι άρχισε η κούραση να υποχωρεί...

Τα ορφανά ...τόσα παιδιά μαζί ...Δεν έχουν την αγκαλιά της μάννας, την προστασία του πατέρα , δεν έχουν το σπιτικό τους...

Σαν αστραπή πέρασαν μπροστά στα μάτια μου οι κακοποιήσεις των παιδιών από τους ίδιους τους τους γονείς, οι γυναίκες που θυσιάζονται για τα παιδιά τους , οι άντρες που θυσιάζονται για την οικογένειά τους....Τόσο αντιφατικές εικόνες – καταστάσεις...

Κι εγώ??που είμαι εγώ σ’ όλο αυτό???

Έχουν θέση τα κλάματα ή «αχ τα καημενούλια μου»???

Έχουν θέση η οργή, οι βρισιές, οι κατάρες,  οι αναθεματισμοί για τους θύτες?

Σίγουρα όχι.!!! Όλα αυτά αποδυναμώνουν κι εμένα και τα ορφανά.

Τότε τι?

Τι μπορώ να κάνω εγώ γι αυτά Τώρα??? Αυτήν την στιγμή???

Μπορώ να τα φροντίσω προσφέροντας δια μέσου του ορφανοτροφείου υλικά ? κάποια ρούχα, τετράδια, βιβλία, φαγητό άλλες ανάγκες?

Μπορώ να οραματίζομαι κάθε βράδυ ότι τα παίρνω αγκαλιά και τους προσφέρω την μητρική / πατρική αγάπη?

Μπορώ να βοηθήσω κάποιο από αυτά να σπουδάσει?

Μπορώ να παίρνω κάποιο απ’ αυτά στο σπίτι μου λίγες μέρες?

Μπορώ να τους προσφέρω κάποια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη?

Όλο και κάτι  μπορώ να κάνω στην διάρκεια του χρόνου....κι έτσι καθώς δεν μπορούσα  ούτε να σηκωθώ από το κρεββάτι άνοιξα τα χέρια σε μια τεράστια αγκαλιά κι έκλεισα τα μάτια. Αγκάλιασα νοερά όλα τα παιδιά του ορφανοτροφείου κι άφησα να ξεχυθεί υπό μορφή λευκού φωτός  η αγάπη μου για τα παιδιά....κι η αγκαλιά όλο και μεγάλωνε κι όλο κάποιο ερχόταν να στριμωχτεί δίπλα στ’ άλλα και όλο τα χέρια μου μεγαλώνανε...μεγαλώνανε...

Τρυφερά κι αβίαστα βγαίνανε οι λέξεις από τα χείλη μου... Λυπάμαι, Παρακαλώ, Ευχαριστώ , Σ’ αγαπώ...

Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ξύπνησα με ένα τεράστιο χαμόγελο και ξεκούραστη...

Ας καθιερώσουμε ο καθένας ό,τι και όπως  μπορεί  μια φορά τον μήνα  ημέρα προσφοράς....Με όποιο τρόπο μπορεί...Μπορεί να  είναι ένα πακέτο μακαρόνια ή λίγα τρόφιμα...κάπου υπάρχει ανάγκη...

Λίγα χρήματα ...ακόμη κι ένα 5ευρο για κάποιον μπορεί να είναι σωτηρία...

Κάποια πράγματα ή ρούχα που ξεκαθαρίσαμε, είναι γερά και καθαρά. Εμείς μπορεί να τα βαρεθήκαμε για κάποιον άλλο είναι καινούργια...

Ένα λουλούδι σε μια μοναχική ύπαρξη..

‘Ένα χαμόγελο...μια καλημέρα...μια καλησπέρα σε αγνώστους...Πολλές φορές ,όταν περπατάω , συναντώ γεροντάκια που μπορεί να έχουν βγάλει τα σκουπίδια τους για πέταμα, άλλοι απλά βρίσκονται εκεί....φαίνονται σκυθρωποί...και μόλις τους χαιρετώ με ένα χαμόγελο , αμέσως φωτίζονται τα πρόσωπά τους και μου ανταποδίδουν το χαιρετισμό!

Μια καλή κουβέντα ... Αφιέρωσε την μέρα τα βλέπετε μόνο τα καλά και τα όμορφα στους άλλους και να τα λέτε!    Τί όμορφα που είναι σήμερα τα μαλλιά σου.. σου πάει αυτό το χρώμα...Ήταν πολύ ωραίο αυτό που είπες...Ήταν υπέροχο αυτό που έκανες σ’ ευχαριστώ!...

Ανάψτε ένα κερί για κάποιον που βασανίζεται...

Προσευχηθείτε για όλον τον κόσμο...